KATECHEZA 215: ZNACZENIE CZYSTOŚCI W ROZWIJANIU MIŁOŚCI MAŁŻEŃSKIEJ
W poprzednich katechezach zostało już podkreślone, że szóste przykazanie określa zakres zadań osoby wobec swej tożsamości seksualnej. Jego podstawą jest przeświadczenie, iż Bóg w dziele stworzenia człowieka obdarzył zarówno kobietę, jak i mężczyznę tą samą godnością i wpisał w ich człowieczeństwo powołanie do miłości i wspólnoty (KKK 2332). Katechizm Kościoła Katolickiego zaznacza, że zadania te Kościół łączy z praktykowaniem cnoty czystości rozumianej jako integracja płciowości osoby, w której wyraża swą przynależność do świata cielesnego i biologicznego (KKK 2337).
Integralność płciowa domaga się od mężczyzny i od kobiety uznania i przyjęcia własnej tożsamości płciowej. Konieczność ta wynika między innymi z tego, jak podaje Katechizm, że “zróżnicowanie i komplementarność fizyczna, moralna i duchowa są ukierunkowane na dobro małżeństwa i rozwój życia rodzinnego” (KKK 2333). Wiązanie zadań wynikających z szóstego przykazania z cnotą czystości wynika też z tego, że jej praktykowanie umożliwia człowiekowi panowanie nad sobą. Wolność taką człowiek zdobywa, uwalniając się od wszelkiej niewoli namiętności. Co więcej, dąży do swojego celu drogą wolnego wyboru dobra, korzystając z udzielanej mu naturalnej i nadprzyrodzonej pomocy (KKK 2339).
Do wypełniania zadań wynikających z potrzeby praktykowania cnoty czystości powołany jest każdy ochrzczony, zgodnie ze stanem swojego życia (KKK 2348). Oznacza to, że jedni żyją w czystości przyrzekając Bogu dziewictwo lub celibat, by łatwiej poświęcić się niepodzielnym sercem Bogu. Inni natomiast prowadzą życie zgodnie z prawem moralnym będąc w małżeństwie, albo też żyjąc w samotności (KKK 2349). W każdym przypadku cnota czystości domaga się od człowieka umiejętności panowania nad sobą. Nabywając tę umiejętność człowiek wyraża swą wolność, którą charakteryzuje gotowość dawania z siebie daru. Dar ten jest określany terminem „caritas” czyli jako bezinteresowny, wzajemny i całkowity dar siebie, wierna przyjaźń. Przejawia się m.in. w pragnieniu dobra dla drugiej osoby i poświęcenia się dla niej.