Przydrożne krzyże i kapliczki
„Dzisiaj dziękowałem Bogu za to, że wasi przodkowie na Giewoncie wznieśli krzyż. Ten krzyż patrzy na całą Polskę, od Tatr aż do Bałtyku, ten krzyż mówi całej Polsce: Sursum corda! – „W górę serca!”. Trzeba, ażeby cała Polska, od Bałtyku aż po Tatry, patrząc w stronę krzyża na Giewoncie, słyszała i powtarzała: Sursum corda! – „W górę serca!” Amen. (Jan Paweł II, Na zakończenie Mszy Św., Zakopane, 6 czerwca 1997 r.)
Krajobraz Polski jest nierozerwalnie związany z obrazem krzyży i kapliczek przydrożnych. Istniejąc w naszej rzeczywistości, stały się elementem historii i symbolem wielowiekowej wiary.
Ksiądz Jan Twardowski w jednym ze swoich utworów powiedział: ,, krzyż przypomina nam drogę … Widzimy krzyże przydrożne, na które jesienią spadają liście, zimą śnieg, wiosną ciepły deszcz. Latem rzucają cień. Mówimy, “krzyżyk na drogę” – to znaczy “z Bogiem”. Krzyż jest drogowskazem. Można iść od krzyża do krzyża i jeszcze dalej. Nie jest nieszczęściem -jest drogą”.
Przydrożne kapliczki podobnie jak i krzyże stanowią symbol kultu i wyraz pobożności przodków. Były wznoszone przy drogach w celach wotywnych, dziękczynnych, obrzędowych, bądź tak zwanych zaporowych – chroniących mieszkańców przed ogniem, zarazą, głodem i wojną. Przy kapliczkach gromadzono się na nabożeństwa majowe, śpiewano pieśni religijne i odprawiano msze. Stąd wyruszały procesje święcenia pól, czy pokarmów w Wielką Sobotę. Stanowią skarb dziedzictwa kulturowego, tworzą historię, ale również są świadectwem wiary i jedności między ludźmi. Warto je wciąż na nowo odkrywać i poznawać.
Informacje o krzyżach i kapliczkach z terenu naszej Parafii zebrali uczniowie Gimnazjum: Damian Gancarz, Damian Kołodziej, Daniel Piróg, Mateusz Piróg, Tomasz Pitak, Wojciech Szczęch, Kamil Tabor, Kacper Bednarz, Paweł Piela, Grzegorz Piędel, Rafał Piróg, Łukasz Pitak, Krzysztof Puzio, Magdalena Winogrodzka, Małgorzata Różańska, Ewelina Koc.