20.09.2015 – KATECHEZA 213: ROLA CZYSTOŚCI W ŻYCIU MAŁŻEŃSKIM
Z naciskiem trzeba podkreślić, iż płciowość ludzka jest podporządkowana miłości małżeńskiej, będącej naj doskonalszą formą miłości. Małżonkowie jednoczą się cieleśnie, ponieważ są zjednoczeni sercem i duchem. Zjednoczenie staje się pełniejsze właśnie w sakramentalnym związku małżeńskim, ponieważ małżonkowie uczestniczą wówczas w misterium miłości Chrystusa do Kościoła. W tym kontekście lepiej można zrozumieć, dlaczego korzystanie z ludzkiej seksualności nie jest zjawiskiem wyłącznie biologicznym.
W cielesnym zjednoczeniu męża i żony urzeczywistnia się podwójny cel małżeństwa: dobro samych małżonków oraz przekazywanie życia. Miłość małżeńska jest więc wyrazem wzajemnej wierności i płodności małżonków.
Czystość stoi na straży wierności i płodności małżeńskiej oraz gwarantuje pełne otwarcie się małżonków na przekazywanie życia ludzkiego. Sakrament małżeństwa zawiązany poprzez nieodwołalną osobistą zgodę małżonków wprowadza ich w wierność Chrystusa względem Kościoła. Czystość męża i żony jest świadectwem tej tajemnicy.
Mąż i żona poprzez dar płodności są współpracownikami Boga w przekazywaniu życia. Nie może jednak być to pozostawione przypadkowi, lecz powinno stanowić wyraz ludzkiej i chrześcijańskiej współodpowiedzialności małżonków. W tej perspektywie należy mówić o regulacji poczęć. Z uzasadnionych powodów mąż i żona mogą odsunąć w czasie poczęcie dziecka stosując okresową wstrzemięźliwość oraz naturalne metody regulacji poczęć. Jednakże opóźnienie to nie może wypływać z ich egoizmu. Każdy akt seksualny małżonków, nawet gdy chcą oni czasowo opóźnić przyjście na świat swoich dzieci, powinien zachować dwa istotne aspekty: jednoczący i prokreatywny. Na tym polega różnica między okresową wstrzemięźliwością a antykoncepcją, w której dochodzi do oddzielenia aspektu jednoczącego od prokreatywnego.