KATECHEZA 217: JAKIE WYRÓŻNIAMY GRZECHY PRZECIWKO SIÓDMEMU PRZYKAZANIU ?
„Siódme przykazanie zabrania zabierania lub zatrzymywania niesłusznie dobra bliźniego i wyrządzania bliźniemu krzywdy w jakikolwiek sposób dotyczącej jego dóbr”(KKK 2401).
Grzechem przeciwko siódmemu przykazaniu jest kradzież. Pismo święte jednoznacznie zakazuje kradzieży: „Nie będziesz kradł”(Pwt 5,19). Grzech ten polega na przywłaszczeniu dobra drugiego człowieka wbrew woli właściciela. Jego powodem najczęściej bywa chciwość. Czasem jednak ktoś kradnie z zazdrości, aby drugi człowiek nie posiadał więcej niż on. Także lenistwo prowadzi do kradzieży, np. komuś nie chce się pracować, dlatego kradnie, aby mieć środki na utrzymanie.
Kradzież może odnosić się także do dóbr duchowych. Nie wolno człowieka okradać z jego godności i czci przez traktowanie go jak przedmiot, z którym można zrobić, co się chce. Siódme przykazanie zakazuje czynów lub przedsięwzięć, które dla jakiejkolwiek przyczyny prowadzą do zniewolenia ludzi, do poniżania ich godności osobistej i traktowania jak towaru, który można kupić lub sprzedać.
Grzechem jest także zatrzymywanie rzeczy pożyczonych. Powinny one być oddawane w ustalonym terminie. Drugiego człowieka może krzywdzić zbyt długie przetrzymywanie rzeczy pożyczonej, bez wyraźnego zamiaru zatrzymania jej na zawsze.
Nie można też zatrzymywać rzeczy znalezionej, gdy wiadomo, kto jest jej właścicielem. Jeżeli właściciel nie jest znany, a można go bez trudu odnaleźć, należy to uczynić.
Grzechem jest bogacenie się przez oszustwo, nieuczciwie. Są moralnie niegodziwe: spekulacja, korupcja, przywłaszczanie i korzystanie w celach prywatnych z własności przedsiębiorstwa, źle wykonane prace, przestępstwa podatkowe, marnotrawstwo, fałszowanie rachunków. Popełniona niesprawiedliwość domaga się naprawienia krzywdy.
Nieuczciwe jest też zrywanie umów bez powodu, zwłaszcza gdy naraża to bliźniego na straty. Każda umowa powinna być zawarta i wypełniona w dobrej wierze.
Jak nie można kraść własności bliźniego, tak też nie można mu jej niszczyć. Grzechem jest także niszczenie własności wspólnej, która ma służyć wielu ludziom oraz egoistyczne używanie swojej własności. Zagarnianie dóbr materialnych lub trwonienie ich, bez liczenia się z tymi, którzy ich nie mają, narusza sprawiedliwość i miłość. Z tego względu niemoralny jest hazard.
Siódme przykazanie przypomina nam, że jego naruszeniem będzie dewastowanie przyrody i niewłaściwe traktowanie zwierząt. Bóg dał świat człowiekowi, który nie powinien go niszczyć, lecz doskonalić, pamiętając o przyszłych pokoleniach, które też będą miały prawo do koniecznych im do życia i rozwoju dóbr materialnych.